ölümle sona eren söz konusu daimi “bütün—olmayışı”, dasein’dan söküp atmak imkansızdır. peki ama, dasein var oldukça ona bu henüz—olmamışlığın “ait olduğunu” dile getiren söz konusu fenomenal vaka tespitini noksanlık olarak yorumlamak mümkün müdür? hangi varolanla irtibatlı olarak noksanlıktan söz ediyoruz burada? bu ifade, bir varolana esasen "ait olan" ve fakat ondan henüz mahrum olan bir şeyi ima ediyor. mahrum olma olarak noksanlık bir aidiyet üzerine temellenmiştir. mesela alacaklı olduğumuz bir borcun kapanmasını sağlayan bakiye bizim için noksandır. noksan olan halihazırda hazır bulunmayandır. noksanlığın ortadan kaldırılması anlamında “borcun” tediyesine “ödeme" diyoruz; başka bir deyişle bakiye peş peşe ödenir, böylece henüz—olmamışlık adeta doldurularak tamamlanır ve borçlu olunan meblağ "bir araya" getirilmiş olur. bu yüzden noksanlık şu demektir: birbirine—ait olanın henüz—bir arada-olmayışı. ontolojik açıdan bakıldığında, halen el—altında—olanlarla aynı varlık minvaline sahip olup da ileride ilave edilecek olan parçaların el—altında—olmayışı söz konusudur burada. zaten bakiyenin tediyesiyle onların varlık minvali herhangi bir modifikasyona uğramayacaktır. halihazırdaki bir arada—olmayışlık, eksikliklerin peyder pey sağlanmasıyla ortadan kalkmaktadır. yani kendisinde noksanlık bulunan varolanların varlık minvali el—altında—olmaklıktır. söz konusu bir aradalığı, yahut onun üzerine bina edilmiş olan bir arada—olmayışlığı yekun olarak nitelendiriyoruz.
mamafih bir aradalık haline ait olan bu bir arada—olmayışlığın, yani noksanlık olarak mahrum oluşun, ölüm imkanı olarak dasein'a ait olan henüz—olmayışlığı ontolojik bakımdan belirleyebilmesi katiyen mümkün değildir. çünkü bahse konu bu varolanın varlık minvali, asla dünya—içindeki el—altında—olan şeklinde değildir. dasein'ın kendi "seyrini" tamamlayana dek “yaşam seyri” içinde var olduğu varolanların bir aradalığı, bir yerlerden bir şekilde el—altında—oluvermiş birtakım varolanların "tedricen” bir araya getirilmesiyle tesis ediliyor değildir ki. zira dasein, kendi henüz—olmamışlığı doldurulduğunda esasen var olmaya başlayan değildir. öte yandan öyle olmadığında da, onun halihazırda var olmadığını söyleyemeyiz. dasein hep öyle varolur ki, ona kendi henüz—olmamışlığı daima ait kalır. peki ama, hem olduğu gibi var olan, hem de ona henüz—olmamışlık ait olan ve fakat varlık minvali dasein olmak zorunda olmayan başka bir varolan yok mudur?
s.257-258
martin heidegger
varlık ve zaman
türkçesi: kaan h. ökten
mamafih bir aradalık haline ait olan bu bir arada—olmayışlığın, yani noksanlık olarak mahrum oluşun, ölüm imkanı olarak dasein'a ait olan henüz—olmayışlığı ontolojik bakımdan belirleyebilmesi katiyen mümkün değildir. çünkü bahse konu bu varolanın varlık minvali, asla dünya—içindeki el—altında—olan şeklinde değildir. dasein'ın kendi "seyrini" tamamlayana dek “yaşam seyri” içinde var olduğu varolanların bir aradalığı, bir yerlerden bir şekilde el—altında—oluvermiş birtakım varolanların "tedricen” bir araya getirilmesiyle tesis ediliyor değildir ki. zira dasein, kendi henüz—olmamışlığı doldurulduğunda esasen var olmaya başlayan değildir. öte yandan öyle olmadığında da, onun halihazırda var olmadığını söyleyemeyiz. dasein hep öyle varolur ki, ona kendi henüz—olmamışlığı daima ait kalır. peki ama, hem olduğu gibi var olan, hem de ona henüz—olmamışlık ait olan ve fakat varlık minvali dasein olmak zorunda olmayan başka bir varolan yok mudur?
s.257-258
martin heidegger
varlık ve zaman
türkçesi: kaan h. ökten