spinoza çok çok basit bir şey söylemek istemektedir: keder insanı zeki kılmaz. kederlenince hapı yutmuşsunuz demektir. i̇şte bu yüzdendir ki iktidarların yönetilenlerin üzüntülerine ihtiyaçları vardır. endişe hiçbir zaman zekânın ya da dolu bir hayatın kültürel oyunu haline gelememiştir. ne zaman ne sürece kederli bir duygunuz varsa, bunun nedeni sizin bedeniniz üzerinde bir bedenin, sizin ruhunuz üstünde bir ruhun, sizinkine uygun olmayan bir ilişkiler ve koşullar çerçevesinde sizi etkilemesidir. o andan itibaren kederde hiçbir şey sizi bir ortak mefhum oluşturmaya götürmeyecektir. yani, iki beden ve iki ruh arasında ortak olan herhangi bir şeyin fikrini oluşturamayacaksınız. spinoza'nın söylemekte olduğu şey bilgelik doludur. i̇şte bu yüzden ölümü düşünmek en berbat şeydir. ölüm üzerine meditasyon olarak işleyen tüm bir felsefi geleneği karşısına almaktadır. formülü felsefenin hayata dair bir meditasyon olduğudur, ölüme dair değil. elbette, çünkü ölüm her zaman kötü bir karşılaşmadır.
s.35-36
gilles deleuze
spinoza üstüne on bir ders
türkçesi: ulus baker
öteki yayınevi
s.35-36
gilles deleuze
spinoza üstüne on bir ders
türkçesi: ulus baker
öteki yayınevi