ölümden sonra

öldük, ölümden bir şeyler umarak.
bir büyük boşlukta bozuldu büyü.
nasıl hatırlamazsın o türküyü,
gök parçası, dal demeti, kuş tüyü,
alıştığımız bir şeydi yaşamak..

şimdi o dünyadan hiçbir haber yok;
yok bize arayan, soran kimsemiz.
öylesine karanlık ki gecemiz,
ha olmuş ha olmamış penceremiz;
akarsuda aksimizden eser yok.

cahit sıtkı tarancı