42
hannah arendt'ten martin heidegger'e
heidelberg, 22.04.1928
şu an gelmeyişini anladığımı sanıyorum. ama buna rağmen bir korku alıyor beni; bu günlerde birden bire gelen, içime nüfus eden tanımsız bir korku.
sana, durumun kuru bir tasvirinden başka söylemek istediğim hiçbir şey yok. seni ilk günkü gibi seviyorum, bunu biliyorsun. görüşmemizden önce ben de biliyordum bunu.
bana gösterdiğin yol düşündüğümden çok daha uzun ve zor; bütün bir hayatı talep ediyor.
bu yolun ıssızlığı seçilmiş bir ıssızlık ve bu yol benim payıma düşen biricik yaşama şansı.
kaderin hükümsüz kıldığı bu ıssızlık, sadece tecrit olmaksızın dünyada yaşama gücünü elimden almayacak, aynı zamanda uzun, üstünden sıçrama imkânı olmayan, dünyanın içinden geçmesi gereken yolun kendisini de kapatacak bana.
bunu bilmek sadece senin hakkın olabilir, çünkü bunu daha önce de biliyordun. sanırım, sonunda susacağım yerde de, hakikate muhalefet ediyor olmayacağım.
ben daima benden talep edilenden fazlasını veririm. benim yolum aşkımızın bana yüklediği ödevden başka bir şey değil.
sana olan aşkımı kaybedersem, yaşama hakkımı kaybetmiş olurum. fakat aşkın beni mecbur ettiği bu ödevden kaçacak olursam aşkımı ve onun gerçekliğini kaybederim.
“ve tanrı izin verirse
ölümden sonra seni daha çok seveceğim.”
h.
syf•63—
hannah arendt
martin heidegger
mektuplar (1925—1975)
türkçesi: melek paşalı
kaknüs yayınları
hannah arendt'ten martin heidegger'e
heidelberg, 22.04.1928
şu an gelmeyişini anladığımı sanıyorum. ama buna rağmen bir korku alıyor beni; bu günlerde birden bire gelen, içime nüfus eden tanımsız bir korku.
sana, durumun kuru bir tasvirinden başka söylemek istediğim hiçbir şey yok. seni ilk günkü gibi seviyorum, bunu biliyorsun. görüşmemizden önce ben de biliyordum bunu.
bana gösterdiğin yol düşündüğümden çok daha uzun ve zor; bütün bir hayatı talep ediyor.
bu yolun ıssızlığı seçilmiş bir ıssızlık ve bu yol benim payıma düşen biricik yaşama şansı.
kaderin hükümsüz kıldığı bu ıssızlık, sadece tecrit olmaksızın dünyada yaşama gücünü elimden almayacak, aynı zamanda uzun, üstünden sıçrama imkânı olmayan, dünyanın içinden geçmesi gereken yolun kendisini de kapatacak bana.
bunu bilmek sadece senin hakkın olabilir, çünkü bunu daha önce de biliyordun. sanırım, sonunda susacağım yerde de, hakikate muhalefet ediyor olmayacağım.
ben daima benden talep edilenden fazlasını veririm. benim yolum aşkımızın bana yüklediği ödevden başka bir şey değil.
sana olan aşkımı kaybedersem, yaşama hakkımı kaybetmiş olurum. fakat aşkın beni mecbur ettiği bu ödevden kaçacak olursam aşkımı ve onun gerçekliğini kaybederim.
“ve tanrı izin verirse
ölümden sonra seni daha çok seveceğim.”
h.
syf•63—
hannah arendt
martin heidegger
mektuplar (1925—1975)
türkçesi: melek paşalı
kaknüs yayınları