işin aslı, judith ve sonrası

...bir kez daha baktım; kolunun üstüne attığı trençkotla, şapkasız, ağır ağır ama hedefe doğru yürüyordu, anlarsın ya, nereye gittiğini çok iyi bilen biri gibiydi; hiçliğe gidiyordu. anladım ki onu bir daha görmeyeceğim. birini bir daha görmeyeceğini bilince insan delirecek gibi oluyor.

Sándor Márai
s.273
YKY

Türkçesi: Esen Tezel

Şimdi geriye dönüp bakınca diyebilirim ki, intikam yemini etmiştim. İntikam mı? Kimden? Kaderden mi? İnsanlardan mı? Ahmakça laflar işte. Tahmin edersin ki çocuk şehirde en iyi doktorlar tarafından tedavi edilmişti. Hani hep derler ya: “İnsanın yapabileceği her şey yapıldı.” Bunlar öylesine söylenmiş sözler. Birincisi, hiç de insanın yapabileceği her şey yapılmış değildi. Çocuğun ölüm döşeğinde yattığı günlerde insanlar bambaşka işlerle meşguldüler; benim çocuğumu kurtarmaktan çok başka dertleri vardı. Bu konuda onları affedemiyorum, bugün hâlâ affedemiyorum. Öte yandan, aklımla değil duygularımla ettiğim bir intikam yemini daha vardı. İçimde tuhaf bir kayıtsızlığın ve küçümsemenin azgın, soğuk alevi tutuşuyordu. Acılar sayesinde ıslah olduğumuz, daha iyi, daha bilge, daha dirayetli biri haline geldiğimiz doğru değil. İnsan soğuk, çok daha net ve kayıtsız oluyor. Kaderin ne demek olduğunu hayatta ilk kez gerçekten anladığımızda, neredeyse dinginleşiyoruz. Hem dingin hem de son derece tuhaf ve ürkütücü bir biçimde yalnız oluyoruz.

Her zaman olduğu gibi o haftalarda da günah çıkarmaya gittim. Fakat neyi itiraf edecektim? Benim günahım neydi? Yeryüzünde benden daha günahsız bir varlık olmadığını hissediyordum. Artık içimde bu his yok. Günah sadece din dersi kitaplarında öyle olduğu söylenen şey değildir. Günah sadece yaptığımız şey değildir. Günah aynı zamanda, yapmak istediğimiz ama yapacak gücü bulamadığımız şeydir.

s.33—

Sándor Márai
İşin Aslı, Judit ve Sonrası

Türkçesi: Esen Tezel
YKY