de ki işte – tabutmag forum
27.

Felsefe, direnmenin temel biçimidir,
çünkü dünyanın kendisine direnmedir.

Çoğunluk düşünsel tavırlar, 'dünyanın kendisine', toptan, bütünüyle direnmenin tutarsız, us—dışı bir tutum olduğunu bildirirler — haksız da değillerdir. Ama felsefe yapan kişi, dünyadaki en küçük şeyin bile değişmesini, farklı olmasını isteyecek bir tutumun, ancak bir bütün olarak dünyanın kendisine direnmekle olanaklı olduğunu bilir.

—Dünyada bölük—pörçük hiçbir şey yoktur: her bir şey, bütün her şeyin ayrılmaz parçasıdır — ya da hiçbir şeydir.

Herhangi bir şeye direnmek, dünyaya, dünyadaki her bir şeye, dünyadaki her şeye, giderek, dünyanın kendisine direnmektir ——
bu da, işte, felsefedir.

Felsefe, direnmektir — dünyaya...

(En azından Herakleitos'un kendi kentine yağdırdığı lanetlerden ve Sokrates'e içirtilen baldırandan başlayarak, filozof hep direnen kişi olmuştur. Bu garip; oysa, filozoflar (genel olarak da, düşünürler) bütün insanlara açık gelecek —gelmesi gereken— şeyler düşündüklerini düşünürler — demek ki, yanılırlar... İyi bir ters–örnek ise Hegel: o, direnmez; toplumu ve çağıyla barış içine girer yazıları da, işte, pek az kişinin anlayabileceği türden şeylerdir. Garip, işte...

s.134—

Oruç Aruoba
de ki işte

Metis Yayınları