günaha son çağrı

kızgın bir mırıltı yükseldi. duvarları süsleyen dallar ve palmiyeler, beş köşeli yıldızlar, rahle üstünde kutsal tomarlar; seçkin ulus, vaadedilen ülke, tanrı’nın ülkesi, mesih gibi büyük sözler; bunların hiçbiri içlerini yatıştırmıyordu artık. uzun süren umut umutsuzluğa dönmeye başlamıştı. tanrı’nın ace­lesi yoktu, ama insanın vardı, artık bekleyemiyorlardı. havranın her iki duvarını da kaplayan resmedilmiş ümitler dahi onları oyalayamıyordu.

s. 48—

nikos kazancakis
günaha son çağrı

türkçesi: ender gürol
can yayınları

***

64./
“umut çok uzun sürdü, artık umutsuzluğa dönmeye başladı.” (kazancakis/ günaha son çağrı)

s. 115—

ferit edgü
tüm ders notları

yky