ile – tabutmag forum
67.

Senin ile ilişkimiz konusunda bir ‘karar’ almam, senin alınmana yol açmış olmalı ki, "Ben sevilmek için kararlara kalmadım" diye yazmışsın, sonraki defterlerden birine — öfken, hafiften belli oluyordu, benim sana söylediğimle ilgili olarak.

'Karar' — evet, biliyorsun, temel bir yer tanıdım ona — ama şunu bilmiyorsun: Seninle ilgili aldığım ilk kararda (hatırlarsın; yazmıştım bunu, farklı bir biçimde) "Bundan böyle O'nun içinde olmadığı birşey yazmayacağım" demiştim. (Sen o ilk biçimi öğrenince —okuyunca— "Ben de hep buldum kendimi senin yazdıklarında" demiştin.)

—İşte: sevgi —sevme— bir karardır —bir kararlılıktır—

Sevgi nasıl birşey, değil de, nasıl olması gereken birşey, diye düşünüyordum; daha önce de yazmıştım bir—iki şey, bu konuda: ‘Aşk ve sevgi’— elimizde olmadan ‘içine düştüğümüz’ bir şey (İngilizce deyimi düşün: to fall in love; 'ilk görüşte aşk' —love at first sight...) olması çok önemli yanlar taşıyor; ama, bir de, bilinçli, durup düşünüp, "Ben onu seveceğim" diye bir kararın verilme durumuna bakalım ('akıl birlikteliği' gibi bir budalalığı kastetmediğimi biliyorsun):-

Ancak bu karar verilmişse, verilebiliyorsa; ve, karşılıklı verilince, kişiler —sen ile ben— kendilerini tam olarak 'verebilir'ler (bak, Türkçe, gene, ne yapıyor: ‘kendini vermeye karar vermek’...) öbürüne —bu 'verme'lerin karşılıklılığı yoluyla da, biz olabilirler.—

İlişki, biz
dir.

s.111
Oruç Aruoba
ile

Metis Yayınları