“Her günümüz, bazı günlerimizin devamı,
bazı günlerimizin gelişmesi,
bazı günlerimizin duraksaması,
bazı günlerimizin de sonudur —oysa, her günümüz, olanak (ve olasılık) olarak,
mutlak son günümüzdür zaten...
Günlerimiz, 'sayılı' bile değildir:
zaten sayılmış —ve bitmiştir.
“Ne küçük, ve ne büyük; ne kolay, ve ne zor;
ufacık ve kocaman kararlara bağlı özgürlüğümüz —
Ne ‘sıradan’ bir şey, ne de ‘ulu’ bir şey; işte,
öyle bir şey: biz, bizim bir şeyimiz, bizim
özgürlüğümüz — bu, işte…”
kişinin yükü olmasaydı,
yürümemeyi de seçebilirdi
— yolun dışına çıkıp,
gitmeyi...
40.
kişi, kendini bulmuş olarak kendini yitirendir - ve,
kendini yitirmiş olarak kendini bulan:-
kişi, kendini, hep, kendisini yitirmiş olarak
yeniden bulandır.
kişi kendini yeniden bulandır.
kişi kendini bulur.
kişi, bulur...
39.
kişi, kendini bulmak için,
kendini sürekli yitirmeyi göze alandır.
kişi, kendini bulmak için, kendini yitirendir.
kişi, kendini bulan, ama, kendini yine yitirendir.
kişi, kendini bulan, ve, yitirendir.
kişi bulur ve yitirir...