Jean-Gaspard-Félix Laché Ravaisson-Mollien (Fransızca: [ʁavɛsɔ̃ mɔljɛ̃]; 23 Ekim 1813 - 18 Mayıs 1900), 'on dokuzuncu yüzyılın ikinci yarısında Fransa'nın belki de en etkili filozofudur. Aslen ve daha yaygın olarak Félix Ravaisson olarak bilinir.
Ravaisson'un felsefesi, Pierre Maine de Biran'ın (1766-1824) "Alışkanlığın Düşünme Yetisi Üzerindeki Etkisi" (1802) adlı makalesiyle başlattığı Fransız Spiritüalizmi geleneğindedir. Ancak Ravaisson doktrinini 'spiritüalist realizm' ve 'spiritüalist pozitivizm' olarak adlandırdığı şekilde geliştirmiştir ve - Ravaisson uzmanı Mark Sinclair'e göre - 'olumsallık okulunu' kurduğu düşünülebilir. En tanınmış ve etkili halefi Henri Bergson'dur ve geleneğin 1930'larda sona erdiği görülebilir; ancak bu 'yaşam felsefesinin' 'soyunun' yirminci yüzyılın sonlarında Gilles Deleuze ile geri döndüğü görülebilir. Ravaisson hiçbir zaman Fransız devlet üniversitesi sisteminde çalışmadı, 20'li yaşlarının sonunda Rennes Üniversitesi'ndeki bir pozisyonu reddetti. 1838'de kamu eğitimi bakanının baş özel sekreteri olarak istihdam edilmiş, daha sonra kütüphaneler genel müfettişliği ve Louvre'da klasik eserler küratörlüğü gibi yüksek rütbeli pozisyonlara getirilmiştir. Hayatının ilerleyen dönemlerinde Fransa'da felsefe topluluğunun jüri başkanlığına getirilmiştir ki bu "hatırı sayılır bir nüfuza sahip bir pozisyondur." Ravaisson sadece bir filozof, klasikçi, arşivci ve eğitim yöneticisi değil, aynı zamanda Laché adı altında sergi açan bir ressamdır.
*
Ravaisson'un felsefesi, Pierre Maine de Biran'ın (1766-1824) "Alışkanlığın Düşünme Yetisi Üzerindeki Etkisi" (1802) adlı makalesiyle başlattığı Fransız Spiritüalizmi geleneğindedir. Ancak Ravaisson doktrinini 'spiritüalist realizm' ve 'spiritüalist pozitivizm' olarak adlandırdığı şekilde geliştirmiştir ve - Ravaisson uzmanı Mark Sinclair'e göre - 'olumsallık okulunu' kurduğu düşünülebilir. En tanınmış ve etkili halefi Henri Bergson'dur ve geleneğin 1930'larda sona erdiği görülebilir; ancak bu 'yaşam felsefesinin' 'soyunun' yirminci yüzyılın sonlarında Gilles Deleuze ile geri döndüğü görülebilir. Ravaisson hiçbir zaman Fransız devlet üniversitesi sisteminde çalışmadı, 20'li yaşlarının sonunda Rennes Üniversitesi'ndeki bir pozisyonu reddetti. 1838'de kamu eğitimi bakanının baş özel sekreteri olarak istihdam edilmiş, daha sonra kütüphaneler genel müfettişliği ve Louvre'da klasik eserler küratörlüğü gibi yüksek rütbeli pozisyonlara getirilmiştir. Hayatının ilerleyen dönemlerinde Fransa'da felsefe topluluğunun jüri başkanlığına getirilmiştir ki bu "hatırı sayılır bir nüfuza sahip bir pozisyondur." Ravaisson sadece bir filozof, klasikçi, arşivci ve eğitim yöneticisi değil, aynı zamanda Laché adı altında sergi açan bir ressamdır.
*